Montenidoli
Montenidoli, Toscane-Italië. De beste vrouwelijke wijnmaker voor witte wijnen in Toscane heet Maria Elisabetta Fagiuoli. ‘Ik heb geen oenoloog nodig’, zegt zij. ‘Ik maak mijn eigen fouten wel.’ Bruisend van energie heeft zij een bijzonder stuk land tot wijngaard gemaakt. Geologen hebben uitgezocht dat het tot de oerkorst van de aarde behoort en nimmer onder water heeft gestaan. Hoog in de heuvels boven het vestingstadje San Gimignano, te midden van een adembenemende schoonheid, maakt deze superster haar wijnen. Zij is een metafoor van haar land: ze verwelkomt je zoals haar land je verwelkomt, met de zekere glimlach van de vreugde van het hosten: ze onthult haar visie op de wereld met dezelfde kracht van haar deze duizendjarige cultuur.
Sergio de Patriarch. Een man die zachtmoedig van hart is, maar sterk als een eik die Montenidol in de moeilijke jaren beschermde en steunde. De grote eik van Montenidoli viel bij zijn dood met hem mee. Hij was een groot psycholoog en een echte opvoeder. De tijd stond stil voor iedereen die hem kwam bezoeken. Hij wist de ziel binnen te dringen van degenen die hij ontmoette en de gesprekken hadden geen einde. Hij bracht een wind van liefde, vriendschap, samenwerking en creëerde de prachtige Montenidoli-familie.
Wijngaarden
Herodotus vertelt ons hoe de zoon van de koning van Lydië, Tirreno, om aan een hongersnood te ontsnappen, schepen in Smyrna liet bouwen, ze met zaden en gewortelde stekken laadde en samen met zijn metgezellen naar het “Verre Westen” scheepte. Ze ontscheepten aan de Adriatische kust, staken Umbrië over en kwamen aan in Toscane. Het waren de Etrusken, vrolijke en feestelijke mensen die de wijngaard verbouwden en zich tegoed deden aan vele mooie glazen wijn. De sluitsteen van een Etruskische boog werd ook gevonden in Montenidoli. Misschien werd Vernaccia, van “vernaculus”, wat van de plaats betekent, door hen gebracht en gevinifieerd, samen met veel rode bessendruiven.
